On Friday 13 October, 28 parliamentarians at the Parliamentary Assembly of the Council of Europe, coming from 14 European countries and members of the four main political groups at the Assembly, signed a written declaration published on the Council of Europe’s website, calling respectfully upon the Russian government to intervene to “put an end to violations of the Right to Freedom of Religion or belief of members of religious minorities in Russia”.
The declaration reads that “Evangelicals, Lutherans, Baptists, Pentecostals, Methodists, Presbyterians, Muslims, Hindus, Buddhists, Scientologists and others have been targeted, with some of their members sentenced to pre-trial imprisonment based on the 2002 Extremist law, while in reality being held for simply engaging in peaceful religious beliefs and activities.”
This declaration, of which signatories are members of national parliaments in Portugal, Spain, Italy, UK, and 10 other countries, appears in a context of strong religious discrimination in Russia, where religious minorities suffer unlawful treatments by some authorities. Recently, Jehovah’s Witnesses, a Christian denomination that rejects violence, has been banned as “extremist,” by a decision of the Supreme court.
Protests from Russian human rights defenders have risen throughout the Russian Federation, as discriminatory treatments are increasingly unfair towards Russia’s own citizens.
Recently, Lyudmila Alexeyeva, a very well-known Russian human rights activist whom Putin personally visited on her 90th birthday this year, has published an open letter to the President in the top National magazine the Kommersant, followed by 100 Russian human rights activists, protesting against the unfair treatment of Scientologists in Russia, following the arrest of five of their religious leaders on the spurious charges of “extremism”, based on the law on extremism of 2002, which, according to the European Parliamentarians, “provides no clear definition for the term ‘extremism,’ thus rendering virtually any group or individual vulnerable to political and legal harassment.”
EIFRF is a Non-Governmental Organization registered in France, officially recognized by the French administration as being of “philanthropic general interest”. It is a non-political organization, and independent from any specific faith or religious organization. Its purpose is to promote freedom of religion or belief, religious tolerance and interfaith dialog throughout Europe.

Contact: eiforumrf@gmail.com

Μετά από έντονες συζητήσεις, τόσο το ψήφισμα όσο και η σύσταση εγκρίθηκαν από τη Συνέλευση, και ο εισηγητής Valeriu Ghiletchi χειροκροτήθηκε για την επιμονή και το θάρρος του από ολόκληρη τη συνέλευση στο τέλος της ψηφοφορίας.

Ο κ. Ghiletchi διορίστηκε εισηγητής από την Επιτροπή για την Ισότητα και Μη Διάκριση της PACE ύστερα από πρόταση ψηφίσματος (αριθ. 13333), η οποία ανέφερε τα εξής: 
 
Η Συνέλευση διαπιστώνει ότι τα θρησκευτικά κινήματα και οι θρησκευτικές μειονότητες κινδυνεύουν ιδιαίτερα από την παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων από ορισμένα Κράτη Μέλη.

Η υποτιμητικός χαρακτηρισμός των θρησκευτικών μειονοτήτων ως «αιρέσεις», «αιρετικές», «λατρείες» ή οτιδήποτε παρόμοιο δημιουργεί προκατάληψη και στιγματισμό και οδηγεί σε αδικαιολόγητο περιορισμό του δικαιώματος των γονέων να αναθρέψουν και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις.
 
Συνεπώς, η Συνέλευση αποφασίζει να μελετήσει και να εντοπίσει περιπτώσεις στις οποίες τα Κράτη Μέλη δεν σέβονται τα δικαιώματα των γονέων να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, ιδίως όσον αφορά τις μειονότητες.

Στη συνέχεια επεξεργάστηκε την έκθεσή του για δύο χρόνια και τελικά ήρθε με αυτό το ψήφισμα και τη σύσταση για να ενθαρρύνει τα 47 Κράτη Μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να προστατεύσουν αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα.

Το ψήφισμα 2163 καλεί τα Κράτη Μέλη να προστατεύσουν τα δικαιώματα των γονέων και των παιδιών που ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, λαμβάνοντας συγκεκριμένα μέτρα, νομοθετικά ή άλλα, για:
 
• την επιβεβαίωση του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας για όλους, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να μην προσχωρήσουν σε οποιαδήποτε θρησκεία, και να προστατεύσουν το δικαίωμα όλων να μην υποχρεώνονται να εκτελούν πράξεις που αντιβαίνουν στις βαθιά ριζωμένες ηθικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, διασφαλίζοντας παράλληλα τη διατήρηση της πρόσβασης στις υπηρεσίες που παρέχονται νόμιμα και την δικαίωμα των άλλων να μην υπόκεινται σε διακρίσεις
 
• την προώθηση εύλογης προσαρμογής των βαθιών ηθικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων όλων των ατόμων σε περιπτώσεις σοβαρών συγκρούσεων ώστε να επιτρέπουν στους πολίτες να εκδηλώνουν ελεύθερα τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις τους σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο εντός των ορίων που καθορίζονται από τη νομοθεσία και υπό τον όρο ότι αυτό δεν είναι επιζήμιο για τα δικαιώματα των άλλων
 
• την κατάργηση οποιουδήποτε νόμου ή κανονισμού που θεσπίζει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ των θρησκευτικών μειονοτήτων και των πλειοψηφικών πεποιθήσεων
 
• τη διασφάλιση εύκολης εφαρμογής των επιλογών για τα παιδιά ή τους γονείς ώστε να αποκτήσουν εξαιρέσεις από τα υποχρεωτικά κρατικά προγράμματα θρησκευτικής εκπαίδευσης που έρχονται σε σύγκρουση με τις βαθιές ηθικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Τέτοιες επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν τη μη εξομολογητική διδασκαλία της θρησκείας, την παροχή πληροφοριών για μια πλειονότητα θρησκειών και προγράμματα δεοντολογίας.
 
Η σύσταση 2101, η οποία επίσης εγκρίθηκε από τη Συνέλευση, συνέστησε στην Επιτροπή Υπουργών (που αποτελείται από τους υπουργούς εξωτερικών των 47 Κρατών Μελών):
 
να καταρτίσουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να πραγματοποιήσουν μι αποτελεσματική εύλογη προσαρμογή των συνθηκών σχετικά με τις βαθιά ριζωμένες ηθικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις των ατόμων, διασφαλίζοντας παράλληλα τον σεβασμό των δικαιωμάτων των άλλων.

• לאשר ולחזק את הזכות לחופש המחשבה, המצפון והדת עבור כל האנשים – ובכלל זה את הזכות לא להשתייך לאף דת, ולהגן על הזכות של כל אדם לא לבצע תחת כפייה פעולות הנוגדות את אמונותיו המוסריות והדתיות העמוקות, תוך כדי הבטחה שהגישה לשירותים המסופקים על-פי חוק נשמרת וזכויותיהם של אחרים להיות חופשיים מאפליה מוגנת.
• לקדם פתרון סביר אשר יאפשר את קיומן של האמונות הדתיות והמוסריות העמוקות של אינדיבידואלים במקרים של קונפליקט חמור על מנת לאפשר לאזרחים להביע את אמונותיהם או הדת שלהם באופן פרטי או בפומבי, במסגרת המוגדרת על-ידי חקיקה וכל עוד אין הדבר פוגע בזכויותיהם של אחרים.
• לבטל כל חוק או תקנה אשר יוצר הבדלה מפלה בין מיעוטים דתיים לאמונות של הרוב.
• להבטיח אמצעים קלים ליישום עבור ילדים או הורים להשגת פטור מתכניות חינוך-חובה דתיות מטעם המדינה אשר נמצאות בקונפליקט עם אמונותיהם המוסריות והדתיות העמוקות; אמצעים אלה יכולים לכלול לימודי דת שאינם כוללים ווידוי, ידע על פלורליזם של דתות ותכניות חינוך על אתיקה.